Page 71 of Near Dark

Hij twijfelde er niet aan. ‘Ik denk dat we een paar dingen op een rijtje moeten zetten voordat Landsbergis thuiskomt.’

‘Akkoord.’

‘Ten eerste wil ik het huis op wapens doorzoeken.’

‘Is al gebeurd,’ zei Sølvi. ‘Er lag een 9mm Beretta in een holster onder de tafel in de toegangshal. Achter een van de kussens op de bank in de woonkamer lag een Glock 17. Ik heb een CZ-75 in de keuken gevonden en in het nachtkastje boven een Browning Hi-Power.’

Hij was onder de indruk. ‘Wat heb je daarmee gedaan?’

Ik heb de patronen eruit gehaald, de trekkers teruggesteld en ze weer teruggelegd op de plek waar ik ze gevonden had.’

‘Dan kan ik dat wel van mijn lijstje schrappen.’

Sølvi lachte. ‘Hij heeft een Glock 19 bij zich. Hou er dus rekening mee dat hij gewapend binnenkomt.’

Harvath had zoiets al bedacht. Wat hij niet begreep was hoe ze dit kon weten, tot aan het exacte merk en model toe. ‘Hoe weet je wat voor wapen hij bij zich heeft?’

‘Soms liet Carl uiterst gedetailleerde aantekeningen achter. In andere zaken, zoals bij wat jij en Reed met hem hier in Litouwen ondernamen, zijn er helemaal geen aantekeningen.’

‘En daarom wil ik met je praten voordat hij arriveert. Ik weet niet hoeveel tijd we nog hebben.’

De Noorse haalde haar telefoon uit haar zak, schakelde het scherm in en stak het toestel uit naar Harvath.

Op het scherm zag hij een versie van Google Maps in donkere modus, zo leek het. Een knipperende stip bewoog vanuit Vilnius langzaam noordwaarts.

‘Zolang hij onderweg naar huis niet stopt hebben we circa zevenentwintig minuten,’ vertelde ze hem.

‘Heb je een tracker op zijn auto geplaatst?’

‘Mogelijk heeft Carl bepaalde software op zijn telefoon gezet.’

Een echte meesterspion, dacht Harvath hoofdschuddend. ‘Dus Carl vertrouwde hem niet.’

‘Wat zei jullie president Reagan ook al weer?’ vroeg ze. ‘Vertrouwen is goed, controle is beter?’

‘Maar Reagan had het over de Russen.’

‘En dit is Litouwen, en of je het nou leuk vind of niet, dat betekent dat we het ook over de Russen hebben.’

Dit gegeven wierp een belangrijke vraag op. ‘Met hulp van Landsbergis hebben we een behoorlijk omvangrijke operatie tegen de Russen opgezet. Waarom zou hij ermee hebben ingestemd om ons te helpen en Carl hebben geholpen, als hij een Russische spion was?’

‘Ik zeg niet dat hij Carl heeft geholpen. Als Carl hem bij zo’n gevoelige operatie betrokken heeft, zou hij dat naar mijn idee in het volle vertrouwen hebben gedaan dat hij in het juiste kamp zat. Je moet begrijpen dat Carl als hij daartoe de gelegenheid had heel vaak de uiterste grenzen heeft opgezocht, zoals het installeren van software op de telefoons van zijn agenten. Dat Landsbergis de ene dag aan onze kant stond, sluit niet uit dat hij de volgende dag aan de kant van de Russen stond. Een van de eigenschappen die Carl zo bijzonder maakten, was dat hij altijd vooruit dacht.’

Het leek wel alsof ze een beschrijving gaf van Harvaths eigen mentor. Reed Carlton bezat de gave om verder dan de horizon te kijken en problemen van verre te zien aankomen, zodat hij al oplossingen had bedacht voordat de rest wist wat er aan de hand was.

Nu Carls protegee hier was, werd Harvaths operatie alleen maar ingewikkelder. Hij had meer informatie van haar nodig. Maar eerst wilde hij nog wat meer cafeïne, want zijn jetlag begon weer op te spelen. Hij stelde voor om de keuken in te lopen.

30

In het kastje naast de koelkast had Harvath een bijzondere fles whiskey ontdekt. Hij had die gevonden toen hij de plek zocht waar Landsbergis de koffie bewaarde. De man had in elk geval een goede smaak. Hij zette de fles op het aanrecht en zocht verder, totdat hij de koffie had gevonden.

‘Zware dag gehad?’ vroeg Sølvi met een knikje in de richting van de fles.

‘Een zwaar jaar,’ antwoordde Harvath, terwijl hij twee kopjes pakte.

‘Drink je normaal gesproken tijdens het werk?’

‘Niets van wat ik doe voelt nog normaal.’