Page 43 of Near Dark

Dat was een leugen, maar Harvath was oprecht geweest toen hij had gezegd geen zin in een gesprek te hebben.

‘Ik had het toen over het trauma dat je had meegemaakt. Niet alleen het fysieke, maar ook het emotionele en psychologische trauma. Over die laatste twee maakte ik me de meeste zorgen, en ik heb tegen je gezegd dat mensen die hetzelfde als jij hadden meegemaakt in mijn ervaring twee richtingen op konden. Ofwel ze stonden zichzelf toe te rouwen en te herstellen, waarbij ze er sterker uitkwamen, ofwel ze gaven het op, namen hun toevlucht tot drugs en pleegden uiteindelijk vaak zelfmoord.’

Nu was het Harvaths beurt om te doen alsof hij nadacht. Uiteindelijk zei hij: ‘Dat laatste herinner ik me niet.’

Levi wist dat dat een leugen was. En alleen al door naar hem te kijken wist hij dat Harvath dat eveneens wist.

‘Het laatste wat ik tegen je zei,’ zei de psychiater, ‘was dat ik er zeker van was dat je er sterker uit kon komen, maar dat dat je eigen keuze moest zijn. Je moest het echt willen om erin te kunnen slagen.’

‘Misschien wil ik het niet graag genoeg.’

‘Dat geloof ik niet.’

‘Geloof wat je wilt,’ zei Harvath. ‘Dat is niet mijn probleem.’ Ze waren nu halverwege de green en Levi bleef staan. ‘Vertel me wat er in Florida is gebeurd.’

Nu maakte hij Harvath echt kwaad. ‘In godsnaam zeg,’ antwoordde hij. ‘Laat toch zitten.’

‘Je weet dat ik dat niet kan.’

‘Wat ik weet, is dat jij voor deciawerkt en ik niet. Daarom heb je niets over mij te vertellen.’

‘Scot…’

Harvath stak zijn hand op en onderbrak hem. ‘Geen sprake van. Ik heb er geen behoefte aan om geanalyseerd te worden.’

Levi wilde antwoorden, maar op dat moment sloeg een golfkar van het pad af en reed in grote vaart op hen af. Harvath zag dat korporaal Garcia achter het stuur zat.

‘U moet meteen terug naar Laurel,’ zei ze, terwijl ze naast hem tot stilstand kwam.

‘Nu?’

‘Nu meteen.’

Harvath keek Levi terwijl hij in het karretje stapte. ‘Wedden om honderd dollar da je die putt mist?’

De psychiater haalde met een quasiteleurgestelde blik de scorekaart en het potlood uit zijn zak en deed alsof hij nog een aantekening maakte. ‘Sinds de vorige sessie lijkt cliënt ook uitgesproken sadistische trekken te hebben ontwikkeld.’

Harvath maakte een pistoolgebaar met zijn vinger, deed alsof hij de psychiater in zijn knieën schoot en gebaarde tegen Garcia dat ze kon vertrekken.

18

Nicholas zat op de plek waar Harvath hem het laatst had gezien, achter zijn laptop in de vergaderzaal. Lawlor was nergens te bekennen. De honden stonden op om Harvath te begroeten, en hij schonk ze een moment lang aandacht. Daarna vroeg hij: ‘Heb je al iets?’

‘Ik denk dat ik je vrachtwagenchauffeur heb gevonden.’

‘De Litouwer?’

Nicholas knikte. ‘Hij heeft kennelijk nogal een ernstig ongeluk gehad. Alleen gelooft niemand dat het een ongeluk was.’

‘Is hij dood?’

‘Nee, hij leeft nog, maar is behoorlijk toegetakeld.’

De kleine man draaide zijn laptop om, zodat Harvath een blik op het scherm kon werpen. Er was een man te zien met twee blauwe ogen, een dikke lip en een neus die gebroken leek. ‘Is dit jouw man?’

‘Ja, dat is hem,’ antwoordde Harvath. ‘Wat is er gebeurd? Waar heb je die foto vandaan?’

‘De databank van de Litouwse nationale gezondheidszorg. Alle medische dossiers in het land zijn elektronisch. Volgens zijn dossier heeft Antanas Luksa twee weken geleden gezegd dat hij een auto-ongeluk had gehad.’